Wizerunek jako element komunikacji
Artykuł autorstwa Aleksandry Świąder, osobista stylistka, konsultantka ślubna, brafitterka
„Jak Cię widzą, tak Cię piszą” – to popularne powiedzenie obrazuje nam, jak ważnym elementem komunikacji jest wizerunek. Bardzo często oceniamy i jesteśmy oceniani po wyglądzie. Wszyscy kojarzymy scenę z filmu „Pretty Woman”, gdzie główna bohaterka mimo, że stać ją na zakupy, zostaje wyproszona ze sklepu na Rodeo Drive, ponieważ swoim wyglądem nie przystaje do „pozycji” butiku. I choć życie to nie film, na pewno wiele osób miało takie doświadczenia. Natomiast faktem jest, że naszym wizerunkiem potrafimy i możemy przekazywać konkretne informacje. Jakie? Przeczytaj sam.
Szacunek
Nasz wizerunek to przede wszystkim wyraz szacunku do osób, z którymi się spotykamy. Idąc choćby na wesele ubieramy się elegancko i w ten sposób okazujemy szacunek Parze Młodej i ich rodzicom. Szacunek okazujemy także miejscu, do którego się udajemy. Nawet wtedy, gdy nie jesteśmy wyznawcą danej religii przez odpowiednie zachowanie i strój w świątyni np. zakrywając ramiona i kolana, zdejmując lub nakładając nakrycie głowy czy nawet zdejmując buty, okazujemy szacunek dla jej wyznawów. Miejsca uświęcone to także nekropolie. Idąc na cmentarz choćby tylko w celu zapalenia znicza należy pamiętać, aby nasz strój i zachowanie dostosować do powagi tego miejsca. Warto o tym pamiętać również 1 listopada. Czasami obserwując stroje w dzień Wszystkich Świętych mam wrażenie, że jestem na pokazie mody, a nie w miejscu zadumy. Tak samo ważny jest nasz wizerunek w szkole, pracy, teatrze, operze i na wszelkiego rodzaju spotkaniach. Nie możemy zapomnieć, że nasz ubiór i wygląd mówi o nas samych i stanowi to, jak jesteśmy postrzegani wśród innych. Strój zbyt wyzywający pokazuje, że nie mamy szacunku do siebie samych i tym samym nie zasługujemy na to ze strony innych osób. Ubierając się nieadekwatnie do miejsca lub sytuacji, narażamy swój wizerunek na szwank i ciężko jest to wrażenie odbudować.
Manifestacje uczuć
Uczucia to bardzo złożona kwestia. Mowa ciała, jak i strój wiele potrafią na ten temat powiedzieć. Z manifestacji uczuć i przekonań wzięły się style w modzie takie jak np.punk, gotycki, rockowy, hippie czy boho. Emocje i uczucia są bardzo ważną częścią naszego życia i niewerbalnie komunikujemy je ubierając się w odpowiednich barwach i fasonach. Bardzo często w okresie dorastania młodzi ludzie ubierają się na czarno, niejednokrotnie „na złość mamie” stosują mocny, wyzywający makijaż, aby udowodnić, że są dorośli i mają coś do powiedzenia. Kolory czyste i wyraźne oraz odważnie zestawione wyrażają radość i energię. Osoby przebojowe i energiczne nie boją się barw, pragnąc cały czas być w centrum uwagi. To samo dotyczy fasonów ich ubrań, które są ciekawe w krojach, śmiałe i ukazują zalety sylwetki. Osoby wycofane, nieśmiałe bardzo często noszą stroje w odcieniach tj. szarości, brudne beże, brązy , workowate, zbyt obszerne, ukrywające ich sylwetkę, aby łatwiej im było wtopić się w otoczenie. Innym aspektem wizerunku jest okazywanie smutku i żałoby. W cywilizacji zachodniej kolor żałoby to czerń, w krajach dalekiego wschodu biel. W Afryce Południowej, co dla nas może być zaskakujące, żałobę wyraża się ubierając się na czerwono. Niektóre kraje mają swoje kolory żałoby i tak: w Egipcie to kolor żółty, w Meksyku i Iranie niebieski, a fioletowy w Tajlandii. Indianie zaś wkładają kolor brązowy. Uczestnicząc w ostatnim pożegnaniu powinniśmy się dostosować do panujących zwyczajów i zawsze ubierać się odpowiednio. Tym samym okażemy szacunek osobie zmarłej, jak i jej pogrążonym w cierpieniu bliskim.
Dress code
Rodzaje stroju, jaki wkładamy w różnych sytuacjach ma ogromne znaczenie. Dlatego powstało pojęcie dress code. To zbiór zasad ubierania się, stosownie do miejsca i sytuacji będący częścią savoir-vivre. W różnych krajach i częściach świata może być on uzależniony od zwyczajów, przyzwyczajeń lub przynależności religijnej. Niektóre zasady są bardzo sztywne, jak choćby dress code „White Tie” (biała muszka), który oznacza mężczyznę ubranego we frak i kobietę w długiej sukni wieczorowej. Inny to „Black Tie” (czarna muszka) czyli mężczyzna w smokingu, a kobieta w sukni długiej lub koktajlowej. Istnieje dress code formalny, biznesowy oraz casual, czyli nieformalny strój codzienny. Dress code pozwala również wyróżniać grupy społeczne np. formacje wojskowe, grupy wyznaniowe lub analizując rodzaje tkanin i dodatków, określić status społeczny osoby noszącej dane ubrania.
Znaczenie wizerunku w biznesie
Dress code biznesowy to zasady dotyczące zarówno kolorystyki, jak i fasonów strojów. Podstawowe kolory biznesowe to biel, odcienie szarości i niebieskiego. Można także wykorzystywać beże, brązy, bordo czy blady róż pudrowy. Kolor czarny jest noszony w biznesie po godzinie osiemnastej. Przed tą porą według obowiązujących zasad, czerń noszą osoby piastujące wysokie stanowiska. Kolor czerwony jest również utożsamiany z władzą i dominacją, wiec w dużych plamach (np. żakiet) rezerwują go sobie szefowie. Jednak jeżeli udajemy się na ważne spotkanie, negocjacje czy rozmowę o pracę, warto włożyć dodatek w mocnym, choćby czerwonym kolorze. Sprawi to, że zostaniemy zauważeni i zapamiętani. Co do fasonów, to najlepiej sprawiają się klasyczne kroje i dobre tkaniny raczej jednokolorowe. Wizerunek biznesowy to także wyraz szacunku do naszych współpracowników oraz klientów i nie ma znaczenia, na jakim jesteśmy stanowisku. W obecnej sytuacji ważne jest, jak ubieramy się na spotkania on-line. Szczegóły znajdziecie w artykule „Business Dress Code Online” w Dwumiesięczniku Business Intelligence nr 1/2020.
Nasz wizerunek jest ważny w każdej sytuacji. Pamiętajmy, że na spotkaniach (szczególnie, gdy kogoś poznajemy) zanim zaczniemy rozmowę, najpierw nasz rozmówca na nas patrzy i już po wyglądzie może wyrabiać sobie o nas zdanie. Tego, co się widziało nie da się „odzobaczyć”, a pierwsze wrażenie robimy tylko raz.
Aleksandra Świąder, osobista stylistka, konsultantka ślubna, brafitterka
Artykuł pochodzi z Dwumiesięcznika Business Intelligence Nr 4/2020